«Сыбайлас жемқорлық – қоғам дерті»

Адамзатқа ертеден таныс сыбайлас жемқорлық – заманмен бірге өсіп-өркендеп, қайда мол қаражат, пайда болса, сол жерге тамыр жайып, бүгінге дейін жойылмай отырған қауіпті кеселдің бірі болып отыр. Басқа да дамушы елдер сияқты, біздің жас мемлекетімізді де жегі құрттай бұл кесел тоқтамауда.

«Сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрес туралы» заң қабылданғаннан бері сыбайлас жемқорлыққа қарсы ісәрекеттер дәйектілікпен жүзеге асырылуда. Осы бағыттағы шаралар мен көкейкесті мәселелерді шешуде заңдылықты жетілдіру жұмыстары тұрақты түрде жүргізіліп келеді.

Сыбайлас жемқорлықтың жиі бой көтеретің ең қауіпті түрі – парақорлық. Бірінше кезекте пара берудің себептерін, пара алудың жағдайларын түп-тамырын жою үшін қоғам болып белсенділік танытуымыз қажет. Яғни пара беруді де, пара алуды да пайдалы болмайтындай жағдай, қоғамдық сана қалыптасуы қажет. Парақорлық мемлекеттік аппаратың қалыпты қызмет етуіне бөгет болып, билік және басқару органдарының беделіне нұқсан келтіреді, заңдылық қағидаларын жоққа шығарып, азаматтардың конституциялық құқықтары мен заңды мүдделеріне қысымшылық жасайды. Парақорлықтың алдын алу, жолын кесу, ашу және тергеу жұмыстары жоспарлы түрде жүзеге асырып келеді. Бүгінгі таңда әлеуметтік аурудың алдын алу және әшкерелеу үрдісі жылдан-жылға өсе түсуде. Дегенмен, бізде сыбайлас жемқорлыққа қарсы мәдениеттің дүниетанымдық, этикалық, рухани аспектілерін жан-жақты көрсететін тиісті ақпарат аз. Парақорлықпен елімізде көбіне-көп қолында билігі бар, шешім шығаруға, бөліп бергізуге өкілеті жететін қызметкерлер айналысып отырғаны белгілі.

Сыбайлас жемқорлық дендеген адамдардың адуындығы мен арсыздығы, олардың қылмыстық қызметінің нәтижелері адамгершілік құңдылықтарының құнын жояды және қоғамның адамгершілік ұстанымдарын әлсіретеді.

Адамгершілік, әділдікке сену, этикалық мінез-құлық нормаларын сақтау қажетті жағдайлар кешенін білдіреді. Егер адамгершілік ережелер кешені жұмыс істемесе, қоғам азғындаған, ал мемлекет әлсіз болады, егер социум өмірінде мораль тиісті орын алмаса, азғынданған қоғамның болашағы жоқ.

Әрбір азамат өзінің конституциялық құқығын қорғауға міндетті, қандай да болмасын «қолы да, жолы да ұзын» адамдар азаматтардың құқығын таптап, заңсыз әрекеттерге баруына бұқара көпшілік болып жол бермеуіміз тиіс.

Ежелден әділдікке жүгінген қаймана халықтың ұрпағы бүгінгідей өз алдына ел болып, еңсесі биік елу мемлекет қатарына жетуді көздеп отырған шақта сол адами қалып, яғни парасат биігінен көрінуге тиіспіз.

А.Искакова

Жаңақала аудандық сотының кеңсе меңгерушісі