АЖЫРАСУДЫҢ СЕБЕПТЕРІ

«Отбасы шағын мемлекет» десек, демек, ол «үлкен» мемлекеттің тұғыры, діңі, фундаменті. Оның ұйытқысы  отағасы немесе отанасы болып қандай жағдай болса да, отбасы мүшелері өмірдің романтикаға толы немесе кинодағыдай болмайтыны, оның өзіндік бейнеті мен жеткілікті проблемалары барын оған төзіп, сабыр ете білу керектігін естен шығармау керек. Тұғыры мықты болса, мемлекетіміз де мықты. Ажырасудың проблемалық жоғары деңгейге жетуі, некенің институт ретіндегі ыдырауы.

Бүгінгі қоғамда бір-бірінің қадіріне жете алмай, сыйластығы мен өзара құрметі солғындап, қиын-қыстау күн кешіп жүрген ерлі-зайыптылар аз емес. Оның бірнеше себептері бар.

Біріншіден, отбасы функциясының, атап айтқанда шаруашылық қатынастарға байланысты тұрмыс тауқыметі мен материалдық мұқтаждықтар, әлеуметтік теңсіздіктер, қызметтік(жұмыссыздық) проблемалар, жеке бастарында баспананың болмауы.

Екіншіден, моральдық психологиялық факторлар; маскүнемдік, құмарлық (өзара сенімсіздік, көзге шөп салу, нәсіпқұмарлық, қызғаныш), ситуациялық қиындықтар (әйелдердің өмірге объективті көзқарасы болмай қанағат тұтпауы, көршілеріміз үлкен үй соғыпты, жаңа көлік алыпты, жыл сайын шипажайларда тынығады екен» тағы басқа деген сөздері) алғашқыда жас келіннің тамақты  дұрыс пісіре алмауы немесе күйеуінің балғамен шеге қаға алмауыда, әйелдердің тұрмыс құрған соң тек күйеуімен ғана жеке өмір сүріп, тапқан табыстарын тек өздеріне ғана жұмсауды мақсат еткен көзқарастары, ата-ене, туған-туыс, қайын-жұрттың екі жастың жеке өміріне араласуы, олардың арасындағы түсініспеушілік (дұрыс той жасалмады, жақсы киіт кигізбеді, құдалықты жақсы күтпеді, деген болмашы сөздер)

Үшіншіден, физиологиялық факторлардың да орын алуы, денсаулықтағы кінәрат, біреудің аурушаң болуы, перзент сүйе алмау, осының бәрі айтарлықтай күйзеліске ұшыратып, ең аяғында бір-біріне дұрыс көңіл бөлмей, өзара жанұялық қатынастарға немқұрайлы қарауы да, отбасылық өмірдің құндылығымен салыстырғанда түкке тұрмайтын болымсыз сыртқы-ішкі факторлар, олардың бәрі ерлі-зайыптылар арасын бірте-бірте алшақтатып сызат түсуіне себепкер болады.

Ажырасуды мүлдем болдыртпау, оған заңды тұрғыда тоқтау қою мүлдем дұрыс емес әрі мүмкін емес. Алайда, оған міндетті түрде тоқтау қажет және оған тоқтату бар. Себебі, шын мәнінде ажырасу-бұл өз әдеттерімізден айрылудан, серігіміз үшін өзгеруден бас тарту. Сондықтан, болашағы биік қоғамда осындай келеңсіз жағдайлар болмау үшін, қалай болғанда да өзіміздің ұлттық дүниетанымымызға  ғасырлардан нәр беріп келе жатқан отбасылық құндылықтарға зер салып, жоғалтпай, отбасылық құныдылықтарды сақтауымыз, даукестікті азайтып, керісінше заманның, уақыттың ағымына қарай мәдениетімізді, ой-парасатымызды көтеруіміз керек.

 Ж.А.Кунаева Ж.А. Ақтөбе облысы

                                       Мұғалжар ауданының №2 аудандық сотының судьясы